Η σύγχρονη οικογένεια διαμορφώνεται υπό το πρίσμα παραδοσιακών πρακτικών και νέων κοινωνικών αλλαγών. Αυτό σημαίνει πως μέσα σε αυτή, το κάθε μέλος υπάρχει με τους ρόλους του και είναι απόλυτα συμβιβασμένο

με τις κοινωνικές και ηλικιακές επιταγές. Στο παρόν κείμενο εστιάζουμε στην πατρική φιγούρα. Ένα κεντρικό μέλος της οικογένειας, που η ταυτότητα και ο ρόλος του έχουν ανανεωθεί τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα, ο πατέρας ισοδυναμούσε αποκλειστικά με την πηγή χρημάτων και εξουσίας. Περαιτέρω σχέσεις δεν περιγράφονται, παρά σε μερικές αναμνήσεις ή στιγμές. Πλέον, έχει αναγνωριστεί η σημασία της πατρικής παρουσίας στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.

Η συμμετοχή του πατέρα ξεκινά από τη φροντίδα του βρέφους και προχωρά με το παιχνίδι, τις εκδρομές, τις κοινές δραστηριότητες, τη βοήθεια στη μελέτη, τα δρομολόγια σε σχολείο ή σε εξωσχολικές δραστηριότητες και την παρουσία σε γιορτές, αγώνες ή σημαντικές στιγμές για το παιδί. Με αυτό τον τρόπο χτίζεται μία γερή σχέση εμπιστοσύνης, που πατέρας και παιδί γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, παίρνουν και δίνουν αγάπη και δημιουργούν ζεστό κλίμα μεταξύ τους.

Φυσικά, όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολλά μέσα στον πιεσμένο χρόνο λόγω εργασίας και λοιπών υποχρεώσεων, όμως όταν ένα παιδί γεννιέται είναι θεμελιώδες για την ψυχική του υγεία να νιώθει πως το αγαπούν μέσα από πράξεις και λόγια όλα τα μέλη της οικογένειάς του.